Yıldız..yıldız..yıldızlar…
Parmaklarım beni bu kelimeyi yazmaya itiyor. Aklımdan geçen tüm cümlelerin önünde göz kırpıp, gecenin karanlık gemisinde rotamı şaşırtıyorlar. Beyaz gelinlikli ay uğruna zamanında dokuduğum ine uzun serbest vezni hatırlatıyorlar. Zamana doğru bir yolculuk .. hayır değil. Zamansızlığa doğru…uzayıp giden bir ışık demetinin içinde belli belirsiz bir gölgeyim şimdi ben. Sadece saçlarım… uzun uzun ve siyah siyah ikilemelerini hak ediyorlar. Ve tabii yıldızları takıyorum üstüne. Savuruyorum rüzgarsız boşlukta. Çocukluk anılarıma ben de bir göz kırpıyorum.. ve dönüyorum tekrar ruhumun dilediği yöne. pusulam hep kuzeyi gösteriyor ama benim yönümü yıldızlar belirliyor. Yıldızlar…yıldızlar… ve her yerde ve her zaman ve hep daha çok…. Ve tüm Samanyolunu dolaşıp gümüş renkli bir beden oluyorum. Işığımla dans ediyorum. Vals? bilemiyorum… ritimsiz, serbest salınıma eşlik ediyorum. Müzik? Çekiç-örs-üzengi üçlüsü uykuda.sadece hissi kablel vuku. Hadi hızlan… J mutluyum şimdi.manasız bir nese… başım biraz dönüyor mu ne. Olabilir. Dönsün, kozmik uyumdan kime zarar gelir. …
Yok. Öyle değilmiş.gibi. MİŞ gibi…duruldu parmaklarım. Her bir tuş üstünde durduğm zaman ortalama 1,5 saniye arttı. Yavaş ve derin nees alan bir bebek uykusu oluverdim bir anda. Göz yaşlarım ardı ardına düştüler. Pıt pıt pıt…ellerini henüz saçlarımın çevrelemediği küçük başımda hissettim, babacığım….gün aşırı nöbetlerinden kalan aşırılmış gecelerinde bebek battaniyesi nöbetlerine bir göz kırpıyorum. Pınarıma gizlenmiş bir damla , pıt..
Kulaklarım uğulduyor, sol daha fazla. Yanaklarımdan çeneme doğru yayılan bir kızarıklıkla baş etmeye çalışıyor güneş lekelerim… yoruluyorum…bir camel paketi aranıyor ellerim. Bildik soğuk ve kaydgan dikdörtgenler prizmasından çekilen şanslı çubuk. 19 ubirden hevesleniyor. Birini yazmaya başlamadan önce içmiştim. Bu son sefer, sigarayı bırakıcam..
Yıldızlar.?...nereye kayboldular. Karanlıkta yoluma devam edemem. Gümüş tenimi soyunup atıyorum. Solgun ışığına veda ediyorum. Pıt…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder