her zamanki gibi bir gündü. yıllardır olduğu gibi sizinle başladığım.mezuniyet için gerekli belgeleri toparlayıp hiç uğramadığımız yerlerle olan ilişkimizi kesmek için buluştuk. çok sıcaktı. hepimiz yorulduk,gerildik. yine benceler uçuştu havada. arada birimizden kopan bir kahkahayı 5 farklı ton takip etti. seyire gidelim dedik.acıkmıştık. gittik.oturduk,siparişler verildi,garsonlarla bildik kanka muhabbetleri,biz her zamanki müşteriyiz havasında yapılan özel istekler... yemekler yendi, zerolar yudumlandı. olmasa olmaz replik kaçıverdi birimizin ağzından ve ardından gülüşmeler. pardon,bi fotoğraf çekebilir misiniz?
bardaklar havaya kalktı,herkes tebessüm etti. kimbilir seyirde kaçıncı fotoğraftı. siz ikiniz kalkallım dediniz. hesabı kasaya ödeyelim. ödediniz. geldiniz. ayağa kalktık,birbirimizi öperken yarın görüşmicez dedim. sonraki gün de ve planlayıp bir araya gelmediğimiz takdirde bi daha asla...............ben ağladım. herkesin içinde, sizin aranızda. bana sarıldınız teker teker.ağlama gidemeyiz dediniz. biz ayrılmıyoruz ki,hepimiz burdayız dediniz....ama ben hala ağlıyorum.
neden mi?
çünkü yine aynı hikaye başladı yazılmaya. 6 sene önce bugünlerde sahip olduğum ne varsa bırakıp bi kaç valiz ve bi avuç yasemin kokusuyla çıkıp gelmiştim bu şehre. sevdiğim ve bildiğim,kokusuna aşina olduğum herkesi arkamda bırakmıştım.annemin elleri,babamın kucağı,kardeşimin gözleri. pınarım,biricik dostumun-canımın arkasından bıraktığı hatıraları...ürkek adımladığım sokakları ankaranın ve hasret dolu deli yangın geceleri. grisinde ürperdiğim yapayalnız pazar sabahları birer birer terkettiler sizi tanıdıkça. ankara gelince aileme nasıl haber verdiysem adanaya gidince de sizi aradım, ben geldim merak etmeyin . şimdi her şey yerli yerindeyken,herkes nerde olduğunu bilip,kimin ne zaman gülüp diğerinin ona kızacağını bilirken,herkes birbirini sever-kollarken... şimdi ayrılık... olmamalıydı.
bana ağlama dediniz ama siz hiç gitmediniz...hiç kimseye el sallayıp veda etmediniz. ne ardınızda bıraktınız ne sonu meçhul ve yalnız yollara uğurlandınız.
belki bu gün değil ama gün gelir beni anlarsanız,unutmayın.. şimdi hepiniz benimle dalga geçiceksiniz.. ama kızlar,ben sizi çok seviyorum.......................................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder