arabayı kardeşim kullanıyordu. ikimizde susmuştuk. göz ucuyla bana bakıyordu,ağlıyor muyum diye. sessiz hıçkırıklarımı içimde boğup göz yalarımı içime akıtıyordum ben de o üzülmesin diye. hava kapalıydı hem ne kapalı. saat 13 civarında çıkmıştık yola. evde duramamıştık, 15 otobüsüne ayırttığımız erleri iptal bile ettirmeden atladık arabaya. ben bi valiz kitap alıp gidiyordum. ne zaman döneceğimi bilmeden. belki hiç dönmem,belki sınava girmem. sınav mı? allah kahretsin ne sınavı? hayat bu mu be! bu kadar klay mı?
hala ne olup bittiğini tam olarak anlayamamıştım.çünki annem telde bişey anlatmıyor ben soracak olsam ağlıyor hemen telefonu kapatıyordum. yağmur başladı. bizim akıtamadığımız damlalar şimdi ön camdan aşağı süzülüyordu. sileceklere çarpan damlaların savruluşnu izliyordum. tıpkı bizim gibi dedim kendi kendime. hayatta güvende olduğunu sanmak ne kadar da saçmaymış. işte biz de bu damlalar gibi düz birçizgi boyu ineceğimizi sanıyorduk. çat!!! yusuf yavaşladı. arabanın ön camında şimdi sileceklerinsileye çalıştığı bir kan izi vardı. bir kuş her ne hikmetse kocaman yolda gelip bizim arabaya çarmıştı. birbirimize baktık. söylemedik ama aynı şeyi düşündük. artık önümüze her çıkan kuş sürüsüne kora çalarak ilerliyorduk. yağmur kah duruyor kah artıyordu. sonunda adanaya vardı. gece yarısını bulmuştu.
ev kalabalıktı.. anne?... ağlamamaya çalışan üç zavallı kalp,sığınmış bedenlerde acıyla kvranıyor. birbirine sarılıp güçlüdurmaya çalışıyor. ne oldu?
... annemle babam 4 gün önce kaplıcalara gitmişti nevşehire. 2 gün önce babamı almaya gelmişler. anneciğim kalmış bi başına. üzülmeyelim die bize haber vermemişler. komşumuzu aramış annem, el kardeşim beni al buradan. onlar da gelip almışlar annemi. bizim gittiğimiz gün yasal gözaltı süresinin son günüymüş. yani babamın o gün serbest bırakılacağını düşündüklerinden bize bi şey dememişler. bakmışlar ses yok soluk yok...bize haber vermişler. hala bunları yazarken ellerim ttryior. hangi harfe basacağını parmaklarımın beynim kontrol edemiyor...
babam nevşehir emniyet amirliğinde bağırıyormuş, NE YEDİM NE YEDİRDİM ONDAN GELDİ BUNLAR BAŞIMA,HADİ, BAKALIM ELİNİZDEN GELENİ KOYMAYIN ARDINIZA!!!
annemin sn duydukları bunlar olmuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder