odanın ortasında,bir adam boyu halıya uzanmış,kolları çaresizce iki yanda,elleri yumruk. gözleri fotonlardan arınış bir tavanda. kim bilir hangi can acıtıcı sahnenin kaçıncı tekrarında. su anda blogun fonundan dinlediğiniz şarkı çalmaktadır camları zangırdata zangırdata...
kapı yumruklanır,çalan zili duymayınca. açılır karanlıkta el yordamı, müphem bir telaşla. sureti hüzünden çizilmiş bir adam durur karşısında. elinde iki kilo yeşil erik,tek tek seçmiştir,sevgiliye adanmış aşkı anlatırcasına.avuç avuç dökmüştür akıtamadığı göz yaşlarının adına...
ben tutkuyla yerken eriği,o kaçar giderdi. ne görüntüsüne dayanabilirdi ne sesine.bu güne kadar hiç yemedin mi derdim hayretle, bırakın yemeyi dokunmamıştı bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder