23.10.2008

mecburi hizmeti beklerken

hayat sürprizlerle doluymuş. elini bi torbaya sokup avcunun içinde sıkışan kağıtta yazan kadere boyun eğecekmiş papatya. boynu bukuk değilmiş ama. başı yukarda, onu bekleyen tüm zorluklara kucaklamak için kollarını açmış bekliyormuş. her zorluğun altında saklanmış güzellikleri bulmak için heyecanlıymış. ülkenin en karmaşık en tehlikeli dedikleri herkesin kaçtığı kadroları tam takır vilayetlerine dikmiş gözünü. allahım diyormuş, neden olmasın.. oradaki insanların da ihtiyacı var.gitsem..belki bi faydam olur..vatan değil mi..korkmak olur mu...dua ediyormuş içinden ve biliyormuş ki nereye gitse yanında O olacak, hiç yalnız kalmayacak. en büyük hayallerinden biri gerçek olacak. uzaklarda, yokluklar diyarına umut götürecek. elinden geldiğince. bi çocukluk hayaliyken bu. şimdi geleceğiymiş.

Hiç yorum yok: