size kardeşimin başından geçen bi hikayeyi anlatıcam...
aştide(ankara terminali) kardeşim babamın bi yerden ahbap olduğu bi adamla karşılaşmış. nasıl olmuş, nerden konu açılmış da birbirlerini bulmuşlar bilgim dışında. zaten aktarıcağım kısmıyla da çok ilgisi yok. nese, bu zat zamanında sıkı bi alemciymiş. sonradan tövbe etmiş alkolü bırakmış. ama modunu hiç değiştirmemiş. zaten adamın ünü buradan ileri geliyor. eski alemci karakterini-meyhanede nasılsa şimdi camide öyleymiş-devam ettiriyomuş. o zamanlar herkese paşaaaAAA dermiş. bu aaaaAAA lar giderek yükselen bir tonlamayla ağdalı bi uzatıma tabi rurulurmuş. ne alaka mı?? buyrun...
bey amca kardeşimle koyu bi sobet içinde,
-sen napıosun hazreeEEEt?
-okuyorum amca
-bize de oku hazreeeEEEtt
kardeşim, 'ne diceğimi şaşırdım valla bi kaç saniye adama mal mal bakıp sonra peki okurum diyebildim '
-sen neyle geldin hazreeeEEEt
-arabayla
-nerden bulduuuuuun?
-babam aldı!!!
-söyle hazrete bize de alsın....
kardeşim' adam sarhoş mu diyorum, elindeki tespihe bakıyorum. bi yandan çekiyor bi yandan konuşmaya devam ediyor. anlayamadım bi türlü.'
velhasıl muhabbet uzun, ama bu makamda gitmiş. hoşuma gitti paylaşayım ddm.adamın yeni sentez moduna da hayran kaldım:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder