11.06.2009

erkek tipi acılanma özlemi

ulan erkek olmak vardı. ya da ankarada olmak şimdi. ya da annene babana ben çıkıyorum diyebilmek ''evet saatten haberim var'' demene gerek kalmadan.. atlamak arabaya. tükenmişliğime yoldaş benzin ibresine bakıp sövmek vardı. kontağı çevirip basmak gaza. sonra gölün, denizin herhangi bir suyun kenarında almak soluğu. yakmak bi sigara, cayır cayır içmek. korkmadan dolaşabilmek vardı bi başına. günah olmadan içmek belki. sarhoş olmaya niyet etmek. ağlamak sonra için boşalana kadar.
gözyaşlarımdan biriken sulara düşen kirpiğimin üzerine binmek. akıntıya bırakıp sualleri atmak boşluğa.hafiflemeek............
kızım işte. erkek gibi efkar basmak istiyorum. olmuyor!!ağız dolusu küfretmek istiyorum. yapamıyorum. içime atıyorum. susuyorum. kibar bi gülümseme , bişeyim yok diyorum. herkesi geçiştiriyorum. ve içimden gelen herşeyi. oysa içimden neler geçiyor. siz beni ööle hanım hanımcık oturur görürken. off ulan off!!! desem mesela vizitte. ya da akşam tv izlerken babama ateşin var mı desem ağzımda sigara. laf atsam mesela bi gün yoldan geçen birilerine. ben de sinirlenince cama vursam elimi de kırılsa sonra acile gidip dikiş atsalar fln. ben neden böğüremiyorum ağlarken. ya da keyfimce kahkaha atamıyorum. hep bi kontrol hep bi çeki düzen verme. birileriyle kavgaya tutussam , ne bakıon lan deyip çullansam adamın üstüne. burnum kanarken nasıl da devirdim die sallasam , ben bi başıma 3ü birden... die başlasam cümleye. sabahları işe geç kalıcam die endişelenmeden saatlerimi kapatp geri yatsam. bi gün önceden acaba yarın ne giysem, ahh 1,75 kilogram almışım..tanrımm göbek çevremde sağdan 37 derece açıyla bakınca yağlarım belli oluyo die dertlenmeyip 106 kilo gelene kadar yesem.
ya bağırmak istiyorum. hatta haykırmak. üzerimde sanki görünmez bi kıyafet var da onu yırtıp atmak istiyorum. camları açıp derin derin nefes almak istiyorum. açıyorum, alıyorum ama olmuyor......
kızsın ya, üzgünsen depresyona girersin.tabii süresi medeni halinle ters orantılı olarak. perdeleri açmadan yataktan çıkmaman gerekir. her yer sümüklü buruşuk mendille kaplanana kadar. yakınında laptop olabilir, sezen çalıcaksın ya da 80ler pop. bi kupa olur muhakkak içinde de az kullanılmış soğuk çay. ha yarısı yenmiş çikolata paketiyle tamamlamak lazım dekoru. onun da yarısı, yani depresyonda bile olsan hepsini yemezsin kızsın ya hemen bazal metabolizmanı bi paket bitterle oranlarsın. hem zaten bi paket sana çok gelmeli. sen hep yemeğinin yarısını ''ancak'' yiyebilmelisin. miden küçüktür senin. depresyondaki çikolata hakkın da belirlenmiştir dolayısıyla. kimse demez ama sen bilirsin. bildiğini bilmediğin diğerleri gibi bunu da bilir ve farketmeden öyle yaşarsın. hiç geğirmeden yaşadım ben. niye ki. kola ben de neden gaz yapmıyor? çıkmaya başlayan göğüslerimden utanarak geçirdim çocukluğumun 2 senesini. niye ben ve diğer yaşıtım kızlar birer birer çekildi sanıodunuz sokak aralarından. evcilik oynamak çok mu güzeldi. nie biz utandık sebebi olmadığımız bi şeyden ve halen utanmaktadır pek çok kız, kadın çantalarından pet çıkarırken. neden illa merketten alırız ? erkekse bakkala soramayız çünkü hmm ben kanatlı istiyorum . neden erkekler gerdeğe giderken yumruklanır da kızlar utancından kıpkırmızıdır. neden hep gelin de güzelmiş, zayıfmış, a aa şuna bak şişkoymuş, kısa mı neymiş, nasıl da makyaj yapmış, amma da oyamış, bıraksalar damadın içine düşecekmiş........neden kimse damadı çekiştirmez gelin kadr. neden her gelin rejime girer düğüne kadar. neden sonra kadın güzelse işi neden aldığı bellidir ve çirkinse zavallı bi tek işinde iyidir. ve kime göre güzeldir çirkindir.
ne çok şey varmış içimde ben bile şaştım. ve yoruldum. daha yazamıcam. laptop bacaklarımı yenicek kıvama getirdi. zaten sıcak.

hadi yatalım. ne de olsa ben kızım. uyumak lazım......................

Hiç yorum yok: