30 haziran 16:02
1 saat sonra mesai saatinin sonuyla beraber 6 senelik macera bitiyor.
bugün koridordan geçerken, su alırken,kağıt yazarken,yemekte bugün ne var derken...gördüğüm hiç bir yüzü bi daha görmicem. selam vermediğim onca dönem arkadaşımı bile özlicem. ayak üstü veda konuşmaları,karşılıklı dilenen iyi dilekler,samimiyet derecesine göre mutlaka araşalım-görüşelim vaatleriyle dolu,hüzünlü tuhaf bi gündü bugün. şimdi intern odası bilgisayarlarından ''buyrun ben intern'' başlığı altında bloğuma aktardığım son kelimelerle internlüğe de veda ediyorum. bu hastaneye de. kimbilir belki 2 ay sonra bu şehre de...
zordu,can acıttı,komikti,güldürdü,çok şey öğretti,çok şey yitirtti,öyleydi-böyleydi bitti.
ama güzeldi.
gidiyorum,belki ardımda hiç bir iz bırakmadan.
hoşçakal...........................................................................................................................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder